Op school werd mij al verweten
Die jongen heeft veel te veel fantasie
Ik knabbelde aan mijn houten pen
En keek naar de wolken die ik nog steeds hetzelfde zie
De vrijheid van beweging in alle richtingen
Het vrij zijn van onbenullige beslommeringen en verplichtingen

Want als de verbeelding spreekt tot ons mensen
Staan we er van te kijken hoe hoog we kunnen komen in ons hoofd
En met een stille wenk van wederzijds begrijpen
Wordt alle maar en alle twijfel in onze trieste koppen uitgedoofd
De mensen zijn zo ontzettend goed
Als je de knop maar weet te vinden die het licht aan doet
Hun vele houdingen zijn niet echt
Het zijn imitaties van de koets en de hoge hoed

En op het werk kreeg ik te horen
Dat ik stal van de baas zijn tijd
Als ik eens een rijmpje maakte
Was hij al weer tien hele minuten kwijt
En voor de poen moest hem dat dan hinderen
Dat was het spel der grote kinderen
Meerderen en minderen

Maar als de verbeelding spreekt tot ons mensen
Staan we er van te kijken hoe hoog we kunnen komen in ons hoofd
En met een stille wenk van wederzijds begrijpen
Wordt alle maar en alle twijfel in onze trieste koppen uitgedoofd
De mensen zijn zo ontzettend goed
Als je de knop maar weet te vinden die het licht aan doet
Hun vele houdingen zijn niet echt
Het zijn imitaties van de koets en de hoge hoed

Arme misleide werkers ga met mij het droomland binnen
Er is nog tijd
En leg je vechtkleed af
Je baas gaat alleen failliet door jouw afwezigheid

En nu ik niet meer werk
Wordt mij verweten dat ik platen maak zo af en toe
En verder niets doe van direct belang
Voor de waanzinnige ratjetoe
Maar ik ben de cultuur van dit land met nog enkele vogels
En wij hebben meer verf dan de legers kogels

Want als de verbeelding spreekt tot ons mensen
Staan we er van te kijken hoe hoog we kunnen komen in ons hoofd
En met een stille wenk van wederzijds begrijpen
Wordt alle maar en alle twijfel in onze trieste koppen uitgedoofd

Want als jij het recht niet had om hier te zijn nou dan zat je daar niet
En als ik het recht niet had om hier te zijn nou dan hoorde jij me niet
Want alle zelfmoordenaars vergeten het simpele feit
Dat je kunt vragen naar de weg al ben je hem een keertje kwijt