Onrust heerst in mijn hoofd
Pijn verteert heel mijn geest
Binnen schuilt diep verdriet
Niemand weet, niemand ziet

Dus ik schrijf en vertel
En ik laat dit eruit
Nog een zin, nog een woord
Niemand leest, niemand hoort

Een verzameling van woorden,
emotie door een pen,
gevoelens die mijn rust vermoorden
tot ik de pijn erken

Zo mijn bloed vloeit als inkt
Zo schrijft pijn uit zichzelf
Letter hier, komma daar
Ooit is ook dit werk klaar